در این مقاله به سه موضوع مهم در مورد امام زمان بطور خیلی خلاصه می پردازیم:

1ـ چه کسى امام زمان (عج) را غسل داده و بر پیکر مطهرش نماز خوانده و او را به خاك مى سپارد؟

یکى از اصول مسلم و قطعى شیعه این است که، امام را امام غسل مى دهد، و براى او نماز مى خواند و به خاک مى سپارد. چنانکه امام رضا (علیه السلام) فرموده است: (امام را جز امام غسل نمى دهد). (اصول کافى، مرحوم کلینى، ج 1، ص 384)

بنابر این قدر مسلم این است که یکى از امامان معصوم (علیهم السلام) باید او را غسل دهد، اما اینکه کدامیک از آن بزرگواران مراسم تغسیل و خاکسپارى را انجام مى دهد از روایات چنین معلوم مى شود که امام حسین (علیه السلام) رجعت نموده و امام شهید را غسل مى دهد.

احمد بن عقبه از پدر خود نقل مى کند که از حضرت صادق (علیه السلام) پرسیدند: آیا رجعت صحیح است؟ فرمود: آرى. گفتند: نخستین کسى که مى آید چه کسى است؟ فرمود: امام حسین (علیه السلام) است که بعد از ظهور قائم مى آید. عرض شد آیا همه مردم با او هستند؟ فرمود: نه، بلکه چنان است که خدا مى فرماید: (یوم ینفخ فى الصور فتأتون افواجا). (روزى که در صور دمیده مى شود وشما فوج فوج وارد محشر مى شوید. (سوره نبá آیه 18)

و همان حضرت فرمود: (امام حسین (علیه السلام) با یارانش که با وى کشته شدند در حالى که هفتاد پیغمبرى که با حضرت موسى بن عمران برانگیخته شدند با اوست، بازگشت مى کنند. حضرت قائم، انگشترى خود را به امام حسین (علیه السلام) مى دهد، و چون قائم (علیه السلام) رحلت مى کند، امام حسین (علیه السلام) آن حضرت را غسل داده، کفن مى کند و حنوط کرده، در قبر مى گذارد). (مهدى موعود، ترجمه ونگارش على دوانى، ص 1220)

(مهدى موعود، ترجمه ونگارش على دوانى، ص 1220)

2ـ مقر حکومتى امام زمان در کجاست؟

یکى از امور قطعى در عصر ظهور امام زمان (عجل الله فرجه)، این است که مقر و مرکز سلطنت آن حضرت، در شهر کوفه است.

شواهد روایى راجع به این مسئله بسیار است که جاى هیچ شک وتردیدى را باقى نمى گذارد.

مفضل از امام صادق (علیه السلام) پرسید: خانه مهدى (عجل الله فرجه) در کجا خواهد بود و مۆمنین در کجا جمع مى شوند؟

حضرت فرمود: (مقر حکومت او، شهر کوفه است، و محل حکومتش مسجد جامع کوفه، و بیت المال و محل تقسیم غنایم در مسجد سهله واقع در زمین هاى صاف و مسطح و روشن نجف وکوفه است). (مهدى موعود، ترجمه ونگارش على دوانى، ص 1158)

و نیز امیر المۆمنین (علیه السلام) در یک پیش بینى و خبر غیبى، چنین مى فرماید: (گویى هم اکنون به شیعیانمان در مسجد کوفه مى نگرم که خیمه ها زده اند و قرآن را بدان گونه که نازل شده به مردم مى آموزدند، بدانید که قائم ما چون قیام کند آن مسجد را بازسازى خواهد کرد و قبله آن را استوار خواهد ساخت). (غیبت نعمانى، باب 21، ص 451)

3ـ آزار دهندگان امام زمان (علیه السلام) چه کسانی هستند؟

قال مولانا الامام المهدی-عجل الله تعالی فرجه الشریف: (قَدْ آذانا جُهَلاءُ الشّیعَهِ وَحُمَقاۆُهُمْ، وَمَنْ دینُهُ جِناحُ الْبَعُوضَهِ أَرْجَحُ مِنْهُ) (احتجاج، ج2، ص289 ; بحارالأنوار، ج25، ص267، ح9 )

نادانان و كم خردان شیعه و كسانى كه پر و بال پشه از دین دارى آنان برتر و محكم تر است، ما را آزار مى دهند.

این عبارت، بخشى از توقیعى است كه حضرت (علیه السلام) در جواب نامه ى محمّد بن علىّ بن هلال كرخى فرستاده است. این توقیع، در ردّ طایفه اى از غالیان است كه به شركت ائمه (علیهم السلام) با خداوند در علم و قدرت او معتقدند!

یكى از وظایف شیعه این است كه امامان را همان طور كه هستند، بشناسد، نه آنان را در سطح افراد عادى پایین آورد و نه در قدرت و ... شریك خداوند یكتا قرار دهد.

در روایات فراوانى، مقام امامان و وظیفه شان به خوبى بیان شده و لازم است با مراجعه به آن ها، تفكّر خویش را درباره ى امامان اصلاح كنیم.

اعمال و رفتار و اعتقاد غالیان، سبب شد كه مخالفان، شیعه را تكفیر كنند و گروهى از آنان نیز به نجاست و واجب القتل بودن شیعه فتوا دهند.

امیرالمۆمنین (علیه السلام) در نهج البلاغه در كلامى مى فرماید:

دو كس در مورد من هلاك مى گردد: یكى آن كس كه در دوستى با من به راه افراط مى رود، دیگرى آن كه در دشمنى با من، سخت به تفریط مى افتد. (نهج البلاغه، حكمت 469 ; بحارالأنوار، ج39، ص295، ح96 )

1-

بهار آرام مى‏آید به دیدار گل نرگس
نسیم فتح و پیروزى ز گلزار گل نرگس
صبا بر صحن باغستان سرود مهر مى‏خواند
گلاب از عرش مى‏ریزد به دربار گل نرگس
گل ناهید مى‏سوزد زهجران دل عاشق
ستاره کام مى‏گیرد ز دیدار گل نرگس
رواق ابروى احمد، فروغ دیده آدم
توان نور خورشیدى ز رخسار گل نرگس
قرار زورق نوح، و حجاب نیل موسایى
عروج قامت عیسى ز انوار گل نرگس
بهاران، مژده میلاد مهدى را بیان دارد
تمام قدسیان دیگر پرستار گل نرگس
گل نرگس ز چشم عاشقان پنهان نمى‏ماند
خوشا چشمى که مى‏ماند وفادار گل نرگس
خوشا چشمى که مى‏گرید به شوق دیدن رویش
خوشا قلبى که مى‏باشد گرفتار گل نرگس
بگو اى جلوه سینا بگو اى عروة‏الوثقى
جهان آرام مى‏گیرد ز گفتار گل نرگس
بگو اى زاده زهرا، بگو اى صاحب دلها
بگو اى آخرین معصوم و مهیار گل نرگس
منم فرزند مکه، جان احمد، وارث حیدر
یدالله فوق ایدیهم بود یار گل نرگس
منم مصلح، منم منجى، منم هادى، منم مهدى
منم غمخوار محرومان و دلدار گل نرگس
گل سوسن، گل مریم، گل اختر، گل لاله
گل امید مى‏روید ز گلزار گل نرگس
گل دیگر نمى‏خواهم بجز باغ گل زهرا
دل مشتاق آشفته خریدار گل نرگس …

بسم الله الرحمن الرحیم

 " اللهم کن لولیک الحجـة بن الحسـن صلواتک علیه و علی آبائـه فی هذه السـاعه و فـی کل  ساعة ولیاً و حافظاً وقائداً وناصراً و دلیلاً و عینا حتی تسکنه ارضک طوعا  و تمتعه

فیها طویلا " 

محمد بن حسن عسکری (عج) آخرین امام از امامان دوازده گانه شیعیان است. در ١۵ شعبان سال ٢۵۵ هـ.ق در سامرا به دنیا آمد و تنها فرزند امام حسن عسکری (ع)، یازدهمین امام شعیان ما است. مادر آن حضرت نرجس (نرگس)است که گفته اند از نوادگان قیصر روم بوده است.«مهدی» حُجَت، قائم منتظر، خلف  صالح، بقیه الله، صاحب زمان، ولی عصر و امام عصر از لقبهای آن حضرت است.